Het is weer die tijd van het jaar dat de vogeltjes en bijtjes de zomer inluiden en het weer eindelijk wat rustiger wordt in België. We trekken weer die sexy feestkleren aan en laten onze haren los. Het jaarlijkse Erotix-salon siert de arena van Brussels Kart Expo in Groot Bijgaarden; en we worden erheen getrokken als de spreekwoordelijke motten naar de vlam. Waarom?

De afgelopen drie maanden of zo heb ik een heleboel mensen...oké...mannen...gehad die online om persoonlijke diensten vroegen. De meeste van mijn volgers op verschillende sociale platforms zijn vrouwelijke sekswerkers. De meest meeslepende en uitdagende gesprekken waren, in de loop van een paar maanden, met een mannelijke sekswerker. Twee van mijn goede vrouwelijke kennissen zijn camgirls en de rest... ik weet het niet... praat niet veel (is de mainstream gedoemd om altijd bang te zijn voor zijn eigen schaduw?).

Ze heeft prachtig, lang, donker haar. Haar Perzische ogen, volle lippen en grote borsten zijn ontworpen door de natuurgoden om jouw fantasieën te prikkelen. Ze is ook advocate en kan je oren vullen met een geweldige synopsis van de grondwet van Aristoteles.

"Let op het gat!" Ik herinnerde me de welsprekende stem uit de Londense metro, zo'n 15 jaar geleden. Ik keek instinctief naar beneden en sloeg over. Het was een leuk uitstapje geweest naar Londen, Camden Town en een waardig weerzien met een oude vriend. Het had ook gediend als een romantische opmaat naar een huwelijk dat later door het gat zou vallen.

De laatste paar jaar heb ik het gevoel dat ik gevangen zit in een schilderij van Salvador Dali.

Ik ben een tiener uit de jaren 90. Ik groeide op met de tijdschriften Scope, Playboy en Hustler. Dat was eigenlijk de enige manier om porno te zien. Je moest na school door de vuilnisbakken rommelen om ze te vinden en wat fantasie hebben om de bewegende beelden erachter te maken.